موسسه آموزشی و پژوهشی کانون نویسندگان قم بهتر بنویسیم
سنجه های درست نویسی
کارشناسان زبان، برای تمیز خطا از صواب در املا و انشای فارسی، چهار سنجه را پیش نهاده اند:
۱٫ نظم و نثر کهن فارسی
۲٫ دستور زبان فارسی
۳٫ زبان گفتاری
۴٫ زبان نوشتاری روز
در این قسمت، بند سوم توضیح داده می شود:
🔹زبان گفتاری
این زبان، سرکش، آزادی خواه و قانون گریز است. زبان مردمی نه تنها به حکومت دستور تن نمی دهد، بلکه دستور و زبان نوشتاری را به پیروی از خود فرا می خواند. هم دستور زبان فارسی و هم نوشتاری، بیش و کم برگرفته از همین زبان است.متون کهن نیز جدا از زبان مردم روزگار خود نبوده است. اگر شاعران و نویسندگان کهن، ” اولی تر” را به کار برده اند که نادرست می نماید، هیچ دلیلی جز کاربرد فراوان آن در میان مردم آن روزگاران ندارد. اکنون نیز اگر بیشتر مردم واژه غلط یا واژه ای را غلط به کار برند، سودی در مخالفت با آن نیست. برای نمونه کلمه “فهمیده” در زبان گفتاری، در معنای”فهمنده” و “فهیم”، نه مطابق دستور است و نه پشتوانه ای در متون پیشین دارد. با وجود این، تا وقتی که تحت حمایت زبان گفتاری و به پیروی از آن زبان نوشتاری است، درست محسوب می شود.
ناگفته نماند که زبان گفتاری، چشمه جوشان و زلال واژه سازی است و بیشتر آنچه می سازد، به هنجار و زیباست. تاکنون نیز آنچه از رهگذار این زبان به منصه ظهور درآمده است، بسیار بیشتر و بهتر از واژه هایی است که خاستگاه آنها زبان نوشتاری یا دستور زبان فارسی یا فرهنگستان ها است.
برگرفته از کتاب بهتر بنویسیم
https://telegram.me/kanoonnevisandeganqom
اولین نفری باشید که درباره این دوره نظر میدهید!